Lanie w Tarnowie? Bywało gorzej. 10 najwyższych porażek żużlowców Wybrzeża w historii

To był okres kiedy w I lidze za zwycięstwo różnicą powyżej 25 punktów otrzymywało się trzy punkty, z kolei porażka w takich rozmiarach, oznaczała odjęcie jednego punktu. Dla Wybrzeża niefortunnie zakończyła się m.in. wyprawa do Rybnika. Znów jedynym zawodnikiem gdańskiego zespołu, który starał się uprzykrzać życie rywalom był Dariusz Stenka (osiem punktów i jedyne indywidualne zwycięstwo - na zdjęciu).

W drużynie gospodarzy poza zasięgiem byli Mirosław Korbel (komplet 15 punktów) oraz Antoni Skupień (14 pkt + jeden bonus), z żadnym z gdańskich zawodników nie przegrali też Adam Pawliczek (osiem punktów plus bonus w trzech biegach) oraz Eugeniusz Skupień (pięć punktów plus bonus w dwóch startach).

W sezonie 1988 pogromem gdańszczan zakończyła się też wyprawa do Leszna. Unia w tamtym sezonie wręcz zmiażdżyła konkurencję - 2. w tabeli ROW Rybnik wyprzedziła o 11 pkt! - nie miała również litości dla Wybrzeża.

O przewadze gospodarzy w tym meczu świadczy fakt, że aż trzech zawodników zakończyło spotkanie z "czystym" kompletem 15 punktów. Byli to Roman Jankowski, Jan Krzystyniak oraz Zenon Kasprzak. W zespole gości dwucyfrowy dorobek punktowy uzbierał tylko Jarosław Olszewski (10 pkt w sześciu startach - na zdjęciu), ale nie wygrał ani jednego wyścigu. Przyzwoicie zaprezentował się też Grzegorz Dzikowski (siedem punktów).

Kolejny fatalny sezon Wybrzeża, które w całych rozgrywkach wygrało zaledwie jeden mecz! Najgorszy był mecz w Zielonej Górze, gdzie żaden z gdańskich zawodników nie przekroczył granicy pięciu punktów. Dokładnie tyle wywalczyli Adam Fajfer (na zdjęciu) oraz Tomasz Chrzanowski. Po cztery punkty dorzucili Dawid Cieślewicz i Robert Kościecha, trzy Kai Laukkanem, a dwa Mirosław Giżycki.

Wśród gospodarzy bezbłędni byli Billy Hamill (14 pkt + bonus) oraz Rafał Okoniewski (13 pkt + dwa bonusy).

I znów to przeklęte Leszno... Wynik był dla Wybrzeża wręcz katastrofalny, ale z bardzo dobrej strony pokazał się Mirosław Berliński (na zdjęciu), który zdobył 10 punktów w pięciu biegach i wygrał dwa biegi. Rzadkim wyczynem "popisał" się z kolei Piotr Żyto, który zaliczył pięć okrągłych zer.

W zespole gospodarzy brylował Włodzimierz Heliński, który wywalczył 13 punktów plus bonus.

"Mroczny" sezon 1992 największe żniwa zebrał na torze w Gdańsku. Wybrzeże przyjęło wówczas na stadionie przy Długich Ogrodach dwa potężne "łomoty". Pierwszy z nich 19 lipca ze Stalą Gorzów. Gospodarze tylko pięć razy przyjeżdżali na metę na drugich miejscach (o indywidualnych zwycięstwach nie było nawet mowy) - trzy razy dokonał tego Jarosław Olszewski (w sumie siedem punktów), a po razie Mirosław Berliński oraz Marek Dera (na zdjęciu).

W zespole gości brylowali obcokrajowcy - Czech Bohumil Brhel (14 pkt plus bonus) oraz Węgier Antal Kocso (12 pkt w czterech wyścigach). 13 pkt w pięciu wyścigach wywalczył Piotr Świst.